نام کتاب: به سوی تئاتر بی چیز
نویسنده: یرژی گروتفسکی
ترجمه: کیاسا ناظران
انتشارات: قطره
جمعی
از نظریه پردازان تئاتر سدۀ بیستم در قیاسی تشبیهی با کتاب «تئاتر و همزادش» اثر
آنتوان آرتو که عهد عتیق تئاتر لقب گرفته است، این اثر را عهد جدید نامیده اند. گروتفسکی
در این کتاب با رویکردی نقادانه به نظریه های آرتو، رهیافتی عملی از اندیشه های او
به دست می دهد و تجربۀ سال ها فعالیت های نمایشی خود را بی پرده و صادقانه در
اختیار نسل های پس از خود می گذارد. اما این اثر دامی نیز پیش پای خواننده می
گسترد: گام نهادن در راهی که گروتفسکی در آن پای گذاشت و خود او به صراحت به این
نکته اشاره می کند. در واقع این کتاب بیش از آنکه خواهان آموختن روشی به خواننده
باشد، روش شناسی کار تئاتر را به مخاطبان آموزش می دهد. پس هر رهروی باید خود مسیر
بالندگی و پویندگی خویش را کشف کند. گروتفسکی تنها در دالان را نشان می دهد، پس
جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است.
|